کد مطلب:318979 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:240
آغاز دعوت علی محمد شیرازی
علی محمد شیرازی در قرن سیزدهم در سنه ی 1260 هجری كه مطابق است با قرن نوزدهم میلادی ادعای ذكریت كرد (یعنی ادعاء نمود من مفسر قرآنم) در همان زمان كتابی به نام احسن القصص نوشت به عقیده خودش در آن كتبا تفسیر سوره مباركه یوسف را نموده این كتاب را به صد و یازده سوره تقسیم كرده، در اوائل هر سوره اش آیه ای از آیات سوره یوسف را عنوان كرده پس از آن در حدود چند صفحه در تحت عنوان تفسیر آن آیه به عده ای از مهملات و مكررات و ترهات پرداخته درست مشمول این روایت نبوی گردیده من قال فی القرآن بغیر علم فلیتبؤ مقعده من النار [1] ، ما به دو جهت از ذكر آنها در این كتاب خودداری نمودیم 1 - به جهت ضایع نشدن وقت 2 - به جهت مراعات اختصار، بعد از ادعای ذكریت ادعاهای دیگری نمود كه در اشعار ما به طور تفصیل خواهید خواند. سرانجام بعد از همه آن ادعاها توبه نامه ای برای ناصرالدین شاه قاجار در زمان ولایت عهدی او فرستاد در همه این مدت آن جاسوس شوروی و جاسوسان دیگر در هر جا از حمایت و مساعدت و تبلیغات نهانی درباره اش كوتاهی نمی كردند.
[1] اين روايت نبوي از ابن عباس منقول است (ترجمه) كسي كه بگويد درباره قرآن چيزي را بدون علم پس قرار داده مي شود نشيمن گاهش از آتش.